Drodzy bracia i siostry,
Dziś Słowo Boże wypełnione jest zapowiedzią oraz realizacją radości. Tą zapowiedzią radości, która ma nastąpić i radości, która się wypełnia. I najpierw prorok Izajasz (por. Iz 66, 10. 12-14c) zapowiada radość ery mesjańskiej, związanej ze świętym miastem Jeruzalem, gdzie dotychczasowy smutek klęski zamieni się w radość triumfu, a wszystko za sprawą działania Boga, bo w ręku Boga człowiek i wszystkie narody są jedynie bezpieczne.
Dalej św. Paweł Apostoł (por. Ga 6, 14-18) przypomina, że źródłem chrześcijańskiej radości jest krzyż Jezusa Chrystusa, który niesie swoją tajemnicą nowe stworzenie, które nie jest zamknięte jedynie w zewnętrznych gestach i znakach, ale przychodzi przez trzymającego się tego chrystusowego krzyżu. Bo dzięki niemu na człowieka stępuje pokój i miłosierdzie, rodząc nadprzyrodzoną radość jako wewnętrzny znak obecności Boga w życiu człowieka.
Przed Ewangelią słyszymy, aby w naszych sercach panował ten pokój Jezusa Chrystusa, a Jego Słowo przebywało w nas z całym swym bogactwem (por. Kol 3, 15a. 16a). Ewangelia (por. Łk 10, 1-9) to zachęta i przypomnienie, że Jezus wysyła nas nieustannie jak tych 72 uczniów tam, gdzie sam przyjść zamierza, a zatem we wszystkie aspekty codzienności, wszędzie tam, gdzie my docieramy.
Drodzy bracia i siostry,
Trzeba nam jednak prosić, by tych wysłanników na wielkie żniwo nie zabrakło, ale nade wszystko, by nas samych nie ogarnął lęk, gdy w naszej codzienności wchodzimy jak owce między wilki. Właśnie dlatego szczególnie potrzeba świadectwa życia nie na pokaz, ale świadectwa życia autentycznego. To autentyczne świadectwo przychodzi od nas do innych przez znaki. W tej drodze nie ma co się obarczać zbędnymi ciężarami lub wykonywaniem niekoniecznych rzeczy i spraw, by nic nie przeszkadzało dawać świadectwo.
Szczególnie takim znakiem dla innych jest znak ofiarowania im Bożego pokoju oraz bliskości Królestwa Bożego, które rodzą prawdziwą nadzieję człowiekowi i światu. Realizacja misji dzielenia się nadzieją wiary przynosi nie tylko owoc tym, którzy są do niej zaproszeni, otwierają się przed nią serca, ale także tym, którzy otwierają podwoje wiary dla nich. Jednak ta misja i w nas samych mimo wszystko rodzi wewnętrzny pokój oraz niesie prawdziwą radość od Boga, radość, której ten świat dać nie może. Amen.