Nazywam się Robert Wawrzeniecki, jestem zakonnikiem-prezbiterem Polskiej Prowincji Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Zgromadzenie zostało założone we Francji przez św. Eugeniusza de Mazenoda w 1816 roku, zatwierdzone przez papieża Leona XII w Watykanie w 1826 roku, a od 1919 roku obecni jesteśmy na ziemiach polskich, zwłaszcza jako misjonarze-rekolekcjoniści, choć nie uchylamy się także od innych dzieł, które są konkretnym „wołaniem” miejscowego Kościoła.
Choć czasem używa się w języku potocznym czy nawet w nazewnictwie np. ulic „Ojcowie Oblaci”, to ze względu na to, że w Zgromadzeniu mamy zarówno kapłanów, jak i braci zakonnych, poprawna nazwa powinna brzmieć: „Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej”. Tę nazwę można wytłumaczyć najprościej „Misjonarze Ofiarowani (łac. oblatus) Maryi Niepokalanej”. Oficjalnie skrót, związany z nazwą łacińską brzmi „OMI”, ale w różnorakich opracowaniach poza zakonnych oraz numerach „Oblata Niepokalanej” z dwudziestolecia międzywojennego można także spotkać skrót spolszczony „OMN”, w którym „N” pochodzi od słowa Niepokalana (łac. Immaculata).
Urodziłem się w Wielkopolsce, a dokładnie w Poznaniu 06.07.1973 roku. Oboje moi rodzice nie żyją. Tata – Marek – działacz pierwszej „Solidarności” – zmarł w 1989 roku, a mama – Maria zmarła w 2015 roku. Mam młodsze rodzeństwo: brata Mariusza – jest nauczycielem języka niemieckiego oraz siostrę – Magdalenę, która pracuje z dziećmi w przedszkolu i jest jednocześnie nauczycielką biologii. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Lesznie, gdzie mieszkaliśmy z rodziną, kontynuowałem naukę w liceum ogólnokształcącym a później w Niższym Seminarium Duchownym (zobacz więcej>>>) Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Markowicach (istniało w latach 1957-2013), gdzie w latach 1921-2013 tamtejszym sanktuarium maryjnym opiekowało się nasze Zgromadzenie i gdzie pracował m.in. bł. o. Józef Cebula OMI, męczennik za wiarę w czasie II wojny światowej.
Pierwotnie moją rodzinną parafią była parafia św. Jana Chrzciciela w Lesznie, z wieloletnim jej proboszczem ks. kan. Kazimierzem Pietrzakiem. W tej to parafii przyjąłem chrzest 08.09.1973 roku, następnie I Komunię Świętą 23.05.1982 roku oraz bierzmowanie z rąk abp. Jerzego Stroby w 1988 roku. Od 01.07.1993 roku z mojej dawnej rodzinnej parafii została wydzielona nowa parafia św. Kazimierza z jej długoletnim proboszczem i budowniczym kościoła ks. kan. Grzegorzem Robaczykiem (1993-2018). To właśnie – po święceniach prezbiteratu – w tej parafii, w wówczas (w 2000 roku) jeszcze nie wykończonym kościele, odprawiłem swoją Mszę Świętą prymicyjną, a moje obrazki prymicyjne zostały umieszczone w „kapsule czasu” pod krzyżem na wieży kościoła.
W 1993 roku wstąpiłem do nowicjatu na Świętym Krzyżu, w najstarszym polskim sanktuarium, gdzie znajdują się relikwie drzewa Krzyża Świętego. Na jego zakończenie złożyłem pierwsze śluby zakonne w dniu 08.09.1994 roku (zobacz więcej>>>). W latach 1994-2000 studiowałem w Wyższym Seminarium Duchownym naszego Zgromadzenia w Obrze, gdzie w 1998 roku złożyłem śluby wieczyste (zobacz więcej>>>).
W 1999 roku otrzymałem święcenia diakonatu, a 17.06.2000 roku przyjąłem święcenia kapłańskie (zobacz więcej>>>). Ze względu na to, że oblackie seminarium leży na terenie archidiecezji poznańskiej, w obu tych wypadkach szafarzem święceń był ówczesny Arcybiskup Metropolita Poznański. Jako, że seminarium jest afiliowane do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, obroniłem na tymże wydziale pracę magisterską pt. „Wylanie Ducha Świętego w Ruchu Odnowy w Duchu Świętym na podstawie katolickich publikacji polskojęzycznych” (czytaj więcej>>>).
Przez kolejnych 12. lat byłem duszpasterzem w naszych zakonnych parafiach (zobacz więcej>>>), pracując kolejno jako wikariusz w Iławie (2000-2002), Kodniu (2002-2003), Wrocławiu (2003-2006) i Kędzierzynie-Koźlu (2006-2012). Pracowałem w tych miejscach z wieloma grupami duszpasterskimi (m.in. Liturgiczna Służba Ołtarza, Domowy Kościół, Katolicka Odnowa w Duchu Świętym, Anonimowi Alkoholicy, DA, dzieci I komunijne, młodzież, przyjaciele misji itp.).
Będąc wikariuszem uczyłem jako katecheta w szkołach: podstawowych, gimnazjalnych, zawodowych, technikach i liceach, zdobywając stopień nauczyciela dyplomowanego. Jako pomoc w tych działaniach podjąłem studia uzupełniające na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, gdzie dla swojej edukacji szkolnej pochyliłem się nad możliwością wykorzystania różnych metod i form pracy z Biblią na katechezie szkolnej. Zacząłem nawet m.in. pisać pracę doktorską „Metody i formy pracy z Biblią na katechezie szkolnej wg nowych programów katechetycznych po reformie szkolnictwa”, ale ze względu na absorbujące mnie obowiązki duszpasterskie tej pracy nie dokończyłem. Jednak praktycznym owocem tego były liczne publikacje w miesięczniku „Katecheta”.
Miałem także możliwość prowadzenia audycji katolickich w świeckim Radiu Iława (2000-2002) oraz Katolickim Radiu Rodzina we Wrocławiu (2003-2006), wraz ze studentami z duszpasterstwa akademickiego. Cyklicznie w katolickim regionalnym programie telewizyjnym TVP Wrocław (2003-2006), co 2. tygodnie, komentowałem krótko niedzielą ewangelię m.in. na zmianę z ks. prof. Romanem Rogowskim. Przez pewien czas angażowałem się na portalu „Wiara” w działalność zwaną „ksiądz na chacie” (2000-2003) i nawet udało się zorganizować w Kodniu zlot chatowiczów (2002).
W tym czasie szczególnym rodzajem posługi było to, że przez 6. lat (2006-2012) opiekowałem się rodzinami ze wspólnoty Domowego Kościoła, będąc m.in. duszpasterzem rejonu oraz wraz z różnymi parami małżeńskimi prowadząc rekolekcje formacyjne latem i zimą, m.in. w Koniakowie, Janicach czy Trybszu. W ten sposób sprawy małżeństwa i rodziny stały się dla mnie nie tylko punktem zewnętrznego zaangażowania, ale praktycznego bycia z rodzinami w ich codziennych radościach, troskach i kłopotach czyli „wglądnięcia w ich świat od środka”, jak to często podkreślał św. Jan Paweł II a obecnie mawia papież Franciszek.
Byłem także przez 3 lata duszpasterzem akademickim w DA Frassati (2003-2006), gdzie przewijali się przede wszystkim mieszkający na stancjach studenci z Politechniki Wrocławskiej i Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiele z zawiązanych wtedy relacji trwa do dziś. Praca ta jednak przede wszystkim zaowocowała wieloletnią stałą współpracą z pijarskim „eSPe” (2002-2016), gdzie najpierw pisałem teksty tematyczne, aby później zaangażować się w dział „Dzień dla Jezusa”, zawierający propozycje dnia skupienia w oparciu o tekst biblijny.
W związku z zainteresowaniem sprawami historycznymi nt. pracy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Polsce w latach 1945-1989, będącej pod panowaniem komunistycznym, udało mi się odnaleźć i częściowo już opracować wiele ciekawych archiwaliów, ze szczególnym uwzględnieniem prób podejmowanych w latach 1956-1982 przez mieszkańców Kędzierzyna-Koźla, by wybudować nowy kościół. Owoce tych poszukiwań prezentowane były w formie referatów historycznych na sesjach popularno-naukowych i w publikacjach książkowych IPN (zobacz więcej>>>). Było to też przyczynkiem do zaangażowania się w opracowanie fragmentu oblackiej historii do książki na 100 lecie Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (dział nt. duszpasterstwa oblackiego w minionym stuleciu).
Elementy patriotyczne pojawiają się także w mojej współpracy z IPN, a dotyczącej pochówku na Cmentarzu Osobowickim ofiar represji komunistycznych, które zostały zamordowane lub zmarły w więzieniu na Kleczkowskiej we Wrocławiu. Nie braknie ich również we współpracy z Kołem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej czy środowiskiem Kresowian. Owocem są kazania patriotyczne, przede wszystkim z okazji Dnia Żołnierzy Wyklętych (01.03.) czy Dnia Męczeństwa Kresowego (11.07.) oraz innych lokalnych wydarzeniach patriotycznych.
Ciekawym epizodem było zajmowanie się prasą. Najpierw jako kleryk w kwartalniku seminaryjnym „Mozaika Obrzańska”, gdzie byłem redaktorem naczelnym (1996-2000), przejmując obowiązki po o. Tomaszu Krzesiku OMI, obecnie pracującym w Kanadzie. Następnie w czasie rocznego pobytu jako wikariusz w Kodniu, wraz z o. Tomaszem Krzesikiem OMI i Fundacją Wspomagania Wsi, zorganizowaliśmy warsztaty dziennikarskie (2003), których owocem było wydawanie pisma „Pozytywka Kodeńska”. We Wrocławiu opiekowałem się redakcją gazetki parafialnej „Królowa Pokoju” (2003-2006), a w Kędzierzynie-Koźlu redakcją gazetki parafialnej „Dobrze że Jesteś” (2006-2012). Okazjonalnie współpracowałem także z innymi pismami oblackimi i nieoblackimi m.in. pisząc do „Chrystusa Króla” w Poznaniu i publikując materiały na portalu „Prasa Parafialna”.
Na prośbę przełożonych i na podstawie rekomendacjami ze strony moich współbraci, którzy byli misjonarzami ludowymi-rekolekcjonistami, od 2012 roku zostałem pełnoetatowym misjonarzem-rekolekcjonistą (zobacz więcej>>>), pełniąc tę funkcję w pełnym wymiarze przez 7 lat. Najpierw dwa lata w Poznaniu (2012-2014), później jako przełożony domu zakonnego w Iławie (2014-2019), a obecnie w pewien sposób w Warszawie (od 2019). Na posiedzeniu rady prowincjalnej 10.09.2022 roku zostałem powołany do istniejącej w naszej prowincji komisji misjonarskiej (czytaj więcej>>>), której przewodniczącym był mój domownik z Warszawy o. Sebastian Wiśniewski OMI, a obecnie od 03.10.2023 roku jestem sam jej przewodniczącym (czytaj więcej>>>).
Od października 2018 roku, na prośbę o. Pawła Zająca OMI, prowincjała oraz po rozmowie z sekretarzem generalnym o. Kazimierzem Malinowskim OFMConv, rozpocząłem posługę w sekretariacie Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce (czytaj więcej >>>), spełniając jednocześnie i inne wcześniejsze obowiązki (zobacz więcej>>>). Konsulta KWPZM wybrała mnie na sekretarza wykonawczego (2019), a przewodniczący KWPZM o. Janusz Sok CSsR, po pozytywnym zaopiniowaniu mojej kandydatury przez Metropolitę Warszawskiego kard. Kazimierzowi Nyczowi, powołał mnie na funkcję delegata KWPZM w archidiecezji warszawskiej, na kadencję 2019-2022 (zobacz więcej>>>).
W związku z tym, że tych nowych zadań nie dało się pogodzić „dojezdnie” z funkcją przełożonego wspólnoty zakonnej w Iławie, dlatego w 2019 roku przed zakończeniem kadencji złożyłem rezygnację z tego urzędu i od 01.07.2019 roku zostałem skierowany na stałe do oblackiego domu zakonnego w Warszawie. Ze względu na obowiązki i kontakty z Dykasterią ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego rozpocząłem naukę języka włoskiego, jednocześnie biorąc udział w innych wyjazdach sekretariatu (zobacz więcej>>>).
Natomiast od lipca 2019 roku pełnię też obowiązki najpierw jako p.o. a następnie od 2020 roku jako dyrektor w ramach Forum Współpracy Międzyzakonnej, które koordynuje wspólne inicjatywy zakonów, mające na celu obniżenie kosztów związanych z funkcjonowaniem zakonnych wspólnot (grupy zakupowe mediów i różnego rodzaju produktów – czytaj więcej>>>). Dodatkowo 16.10.2023 roku zostałem powołany na funkcję ekonoma KWPZM (czytaj więcej>>>), co jeszcze bardziej wiąże się z kwestiami ekonomiczno-finansowymi.
Wa ramach tej posługi, od roku akademickiego 2023/2024 prowadzę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II zajęcia praktyczne z zarządzania majątkiem kościelnym we wspólnotach zakonnych w ramach studiów podyplomowych i kursu „Zarządzanie instytucjami kościelnymi” (czytaj więcej>>>). Zostały one zainicjowane porozumieniem o współpracy pomiędzy KUL a KWPZM z 11.01.2023 roku, a dzięki ks. dr. hab. Pawłowi Kalecie, ich kierownikowi, udało się szybko skompletować zespół wykładowców i ruszyć z pierwszą edycją od jesieni 2023 roku.
Dodatkowo po wyznaczeniu mi w 2021 roku przez Metropolitę Warszawskiego, na polecenie Dykasterii Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, funkcji wizytatora regularnego wraz z Matką Emilią Karendał VSM, Przewodniczącą Federacji Polskiej Zakonu Nawiedzenia NMP, przeprowadziłem wizytację kanoniczną klasztoru Sióstr Wizytek w Warszawie (czytaj więcej>>>), zdając sprawozdanie kongregacji. Po mianowaniu w grudniu 2021 roku Matki Przełożonej i zarządu klasztoru, 13.04.2022 roku przez Kongregację – dziś Dykasterię Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego zostałem mianowany Apostolskim Asystentem Zakonnym Klasztoru Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (Sióstr Wizytek) w Warszawie (czytaj więcej>>>). W międzyczasie pomagam z ramienia Dykasterii m.in. w kwestiach ekonomiczno-finansowych u Benedyktynek w Staniątkach (czytaj więcej>>>) i Krzeszowie.
Zapewne to nowe zaangażowanie w sekretariacie KWPZM, podejmowane dla dobra męskich zgromadzeń zakonnych w Polsce oraz w innych posługach na rzecz życia konsekrowanego, zmniejszy w części moją aktywność kaznodziejską i pisarską, choć mam nadzieję, że jej nie zniweluje całkowicie. Tym bardziej, że zaangażowania duszpasterskie domu warszawskiego w pomocy nie tylko u Sióstr Wizytek na Krakowskim Przedmieściu, ale także w różnych parafiach Stolicy, choć nie tylko, pozwala na pewien stopień działalności kaznodziejsko-duszpastersko-rekolekcyjnej (zobacz więcej>>>).
Dorobkiem z całego tego czasu dzieliłem się i dzielę nieustannie w wydanych przez WAM:
- „Homiliach, kazaniach i mowach okolicznościowych – Homiletyka Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Tom IV (XIII)” (2015 – czytaj więcej>>>)
oraz przez Wydawnictwo Salwator:
- „O Maryi nigdy dość. Kazania maryjne misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej” (2016 – czytaj więcej>>>);
- „Głosimy ukrzyżowanego. Kazania pasyjne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej” (2017 – czytaj więcej>>>),
- „O życiu i śmierci. Kazania pogrzebowe i cmentarne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej” (2017 – czytaj więcej>>>);
- „Co Bóg złączył… Kazania chrzcielne i ślubne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej” (2019 – czyta więcej>>>).
- „Żyć Słowem Bożym. Homilie roku C” (2022 – czytaj więcej>>>).
- „Żyć Słowem Bożym. Homilie roku A” (2022 – czytaj więcej>>>).
- „Żyć Słowem Bożym. Homilie roku B” (2023 – czytaj więcej>>>).
Zaś w wydawnictwie AA w Krakowie autorska publikacja:
- „W mocy Bożego Ducha. Kazania pasyjne” (2019 – czytaj więcej>>>).
Okazyjne publikację znaleźć można także w ramach pism kaznodziejsko-liturgicznych:
- Wierzę w Kościół Chrystusowy. Kazania pasyjne „Msza święta” (2023 – czytaj więcej >>>).
- Homilie na Niedzielę Palmową, Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wigilię Paschalną „Msza święta” (2023 – czytaj więcej>>>)
- Wierzę w Kościół Chrystusowy. Czytanki na czerwiec „Biblioteka Kaznodziejska” (2023– czytaj więcej >>>).
- Rozważania różańcowe na październik: „Wiara w Kościół Chrystusowy” „Biblioteka Kaznodziejska” (2023 – czytaj więcej>>>).
- Homilie cykliczne w dwumiesięczniku „Biblioteka Kaznodziejska” (od 2023 – czytaj więcej>>>).
Również w czasie pracy duszpasterskiej zamieszczałem swoje materiały kaznodziejsko-homiletyczne w tomikach kazań oblackich, wydawanych w Krakowie najpierw w wydawnictwach „Unum”, później „WAM”, a obecnie w wydawnictwie „Salwator”. Część materiałów znalazła się na rozpowszechnianym w Polsce CD z kazaniami a także na osobistej stronie www, jaką wówczas prowadziłem oraz stronach parafii, w których posługiwałem. Zamieszczone tu materiały dotykają zatem całego mojego zaangażowania kaznodziejsko-rekolekcyjo-misjonarskiego i duszpasterskiego.
Nieaktywne linki oznaczają, że ze względu na prawa autorskie przekazane poszczególnym wydawnictwom, materiały te nie są dostępne na stronie internetowej, ale w przywołanych powyżej publikacjach.
Oprócz tego ukazały się także teksty historyczne w następujących publikacjach:
- 2022 – „Świętość i wolność – nowe wyzwania dla współczesnych chrześcijan. Kleryk Sługa Boży Alfons Mańka OMI wśród kleryków-męczenników II wojny światowej” z dwoma artykułami: „Miejsca męczeństwa polskich kleryków podczas II wojny światowej” oraz „In odium fidei: kleryk Alfons Mańka OMI zamęczony przez Niemców z nienawiści do wiary” (czytaj więcej>>>).
- 2024 – „Być świętym to najpierw być człowiekiem. Bł. Józef Cebula OMI (1902-1041) – męczennik wierny posłudze kapłańskiej” – materiały posympozjalne z okazji 25. lecia beatyfikacji z tekstem „Oblaccy męczennicy i więźniowie obozów koncentracyjnych na tle męczeństwa polskiego duchowieństwa” (w przygotowaniu).
- 2024 – Książka z okazji 100 lecia Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów MN z tekstem „Duszpasterstwo parafialne, sanktuaryjne i rektoratów kościołów” (w przygotowaniu),