Od pewnego czasu trwają już w środowisku życia konsekrowanego trwały przygotowania do Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego, by ten czas dobrze przeżyć. W maju, w czasie spotkania wyższych przełożonych w ramach 142 Zebrania Plenarnego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce, o. Luco Bovia IMC – sekretarz krajowy Papieskiej Unii Misyjnej przedstawił medytację na temat tego ważnego dla Kościoła wydarzenia. Warto zapoznać się z jej treścią.
Oto pełna treść medytacji:
NADZWYCZAJNY MIESIĄC MISYJNY
Medytacja na 142 Zebraniu Plenarnym KWPZM, 15 maja 2019 r.
Papież Franciszek ogłosił, że w październiku będzie miał miejsce Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny z okazji setnej rocznicy opublikowania przez Papieża Benedykta XV Listu Apostolskiego Maximum Illud.
Ten czas ma na cel rozbudzić w całym Kościele świadomość obowiązku misyjnego. Jego mottem są słowa: „Ochrzczeni i posłani: Kościół Chrystusa z misją w świecie”.
Papież zaznaczył, że ma się on przyczynić do rozbudzenia świadomości misji ad gentes i podjęcia z nową energią misyjnej przemiany życia i duszpasterstwa.
Chodzi o to, aby wszystkim wiernym leżało naprawdę na sercu głoszenie Ewangelii i przekształcenie ich wspólnot we wspólnoty rzeczywistości misyjne i ewangelizacyjne; aby rozwinęło się umiłowanie misji, będących „umiłowaniem Jezusa, ale jednocześnie miłością do Jego ludu”.
Wskazówki papieża Franciszka i Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów dotyczące misyjnej odnowy Kościoła, w ramach dobrego przygotowania i przeżycia Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego są następujące:
1) osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem – poprzez Eucharystię, słowo Boże, modlitwę osobistą i wspólnotową,
2) czerpanie ze świadectwa świętych, którzy ponieśli męczeńską śmierć na misjach,
3) pogłębianie formacji biblijnej, katechetycznej, duchowej i teologicznej dotyczącej misji ad gentes,
4) realizacja miłości w formie wspierania ogromnego dzieła misji ad gentes i chrześcijańskiej formacji w Kościołach będących w największej potrzebie.
Nawiązując do tych punktów, chciałem przedstawiać kilka słów refleksji dotyczący drugiego z tych punktów, czyli refleksję w kontekście czerpanie ze świadectwa świętych, którzy ponieśli męczeńską śmierć na misjach. Chciałbym to uczynić przedstawiając siostrą męczennicę bł. Leonellę Sgorbati (na zdjęciu powyżej w czasie spotkania ze św. Janem Pawłem II – przypis własny) z naszego zgromadzenia: Misjonarkę Matki Bożej Pocieszenia (Consolata).
Bł. Leonella Sgorbati poniosła śmierć męczeńską z rąk islamskich terrorystów w Somalii we wrześniu 2006 roku, w wieku niespełna 66 lat, niosąc pomoc miejscowej ludności jako pielęgniarka.
Siostry Matki Bożej Pocieszenia były obecne w Somalii, ale wojna w tym kraju z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewiątych zmusiła prawie wszystkie siostry do wyjazdu w 1991 roku. Na miejscu pozostała tylko mała grupka zakonnic przy międzynarodowym szpitalu dla dzieci SOS. Istniała przy nim także szkoła dla pielęgniarek, prowadzona przez siostry.
S. Leonella zgłosiła się do pracy w tej placówce, chcąc wesprzeć pracujące tam zakonnice. Na miejscu trzeba było odnosić się z szacunkiem i wrażliwością w stosunkach z islamem i włoska siostra była na tym punkcie bardzo wyczulona, nie robiąc niczego, co byłoby sprzeczne z Koranem i przestrzegając inne siostry przed prozelityzmem.
Nie uchroniło to ich jednak przed atakami ekstremistów islamskich, bardzo silnych w tym zacofanym i od lat pogrążonym w krwawej wojnie domowej kraju. Siostry miały świadomość nieustannego zagrożenia, ale żadna nie zdecydowała się wyjechać ze stolicy kraju, Mogadiszu.
W niedzielę 17.09.2006 roku, po zakończeniu lekcji w szkole pielęgniarskiej Leonella wyszła do domu. Po kilku krokach usłyszała strzały, z których jeden ją dosięgnął. Próbowała zawrócić, ale znowu została trafiona i upadła na ulicę. Okoliczni ludzie zanieśli ją do szpitala a tam zajęły się nią współsiostry.
S. Leonella była blada, bardzo krwawiła, ale zachowywała świadomość. Upływ krwi spowodował, że nie udało jej się już uratować. Tuż przed śmiercią wypowiedziała trzykrotnie: „Przebaczam, przebaczam, przebaczam”. Zmarła o godzinie 13.45, nie mając jeszcze 66 lat.
Czas pobudzenia ducha misyjnego podczas Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego jest zaproszeniem skierowanym do wszystkich wiernych Kościoła a także do naszych zgromadzeń zakonnych, z których pochodzi najliczniejsza liczba misjonarzy pracujący na misjach.
Wskazówki Papieża są jasne i dobrze byłoby realizować je w duchu współpracy począwszy od środowisk naszego gremium, przez wspólnie decyzje i może reaktywując dobrze działającą komisję misyjną w ramach tej współpracy.
Zawierzymy naszym Patronom ten czas październikowy Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego, który jest przed nami, ażeby cały Kościół stał się bardziej misyjny.
o. Luca Bovio IMC, Sekretarz Krajowy Papieski Unii Misyjnej
Za: materiały sekretariatu KWPZM
