Odpowiadając na wspomniany przed kilku dniami list papieża Franciszka nt. ogłoszenia Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego kard. Ferdynad Filoni, prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów, napisał własny list do członków Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, zapraszając do współtworzenia Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. Warto w tych dniach refleksji sięgnąć do tego tekstu skierowanego do przełożonych generalnych wszystkich zakonów i zgromadzeń.
Watykan, 3 grudnia 2017 r.
Kongregacja ds. ewangelizacji narodów
Prot. Nr. 4364/17
Drodzy Bracia i Siostry,
Przełożeni i Przełożone Generalni
Instytutów Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Otrzymawszy zaproszenie, które zostało skierowane do mnie przez Ojca Świętego w liście z 22 października 2017 roku, pragnę podzielić się z wami i z waszymi wspólnotami kilkoma refleksjami i propozycjami dotyczącymi obchodów Nadzwyczajnego Miesiąca Misjonarskiego w Październiku 2019 roku.
W centrum tej inicjatywy, która dotyczyć będzie całego kościoła powszechnego, stoi modlitwa, świadectwo i refleksja na temat centralnej roli missio ad gentes jako postawy stałego posłania na pierwotną ewangelizację (Mt 28,19). Zaangażowanie na rzecz osobistego i wspólnego nawrócenia do Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, zmartwychwstałego i żyjącego w swoim Kościele, przyczyni się do odnowy zapału i pasji świadczenia, poprzez orędzie i życie chrześcijańskie, Ewangelię życia o radość paschalną (Łk 24, 46-49). Misja Kościoła realizowana w kontekstach ludzkich, religijnych i kulturowych ciągle nie do końca przesiąkniętych Ewangelią, zakłada, że przekaz wiary może rodzić style życia osobistego, kultury i sposoby współżycia społecznego, pozbawione ewangelicznej radości i wartości chrześcijańskich. Wiara chrześcijańska znajduje swój wyraz jako autentyczna misja wtedy, gdy jest całkowicie zaangażowana w dzieło zbawiania świata. Świadectwo miłosierdzia, zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości i pokoju, dialog międzykulturowy z innymi Tradycjami Religijnymi w integralnym szacunku dla ludzkiego życia i jego godności, zwłaszcza osób najbardziej ubogich, kształtują misję Kościoła wokół orędzia o Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.
Missio ad gentes, wskazana przez Evangelii gaudium jako paradygmat zwyczajnej działalności duszpasterskiej całego Kościoła (EG 15), stanowi to, co Papież Franciszek proponuje postawić w centrum upamiętnienia 100-lecia
Listu Apostolskiego Maximum Illud, jego czcigodnego Poprzednika Papieża Benedykta XV (30 listopada 1919 r.) Chodzi o to, by „umieścić misję Jezusa w sercu samego Kościoła, przemieniając ją w kryterium pozwalające zweryfikować skuteczność jego struktur, efekty pracy, produktywność jego urzędników i radość, jaką zdolni są oni wzbudzać. Ponieważ bez radości nikogo nie można przyciągnąć.
Ojciec Święty wskazał na cztery wymiary jako sposoby przygotowania i dobrego przeżywania Nadzwyczajnego Tygodnia Misjonarskiego 2019, aby przezwyciężone zostały rozdział i przeciwstawianie zwykłego duszpasterstwa i misji, pomiędzy wyzwaniami dotyczącymi ewangelizacji w kontekstach dawnej chrześcijańskich, a dzisiaj obojętnych i zeświecczonych, a misio ad gentes prowadzoną w kulturach i regionach, które pozostają nadal poza wpływem Ewangelii (EG 14). Tymi wymiarami są: Osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem żyjącym w swoim Kościele: w Eucharystii, w Słowie Bożym, modlitwie osobistej i wspólnotowej. Świadectwo: święci, męczennicy misji i wyznawcy wiary, którzy pozostają wyrazem Kościołów rozproszonych w świecie. Formacja: biblijna, katechetyczna, duchowa i teologiczna w kierunku missio ad gentes. Miłosierdzie misjonarskie: rozumiane jako materialne wsparcie ogromnej pracy ewangelizacyjnej, misji ad gentes i formacji chrześcijańskiej Kościołów najbardziej potrzebujących.
Sugeruję, aby wasze wspólnoty, stosownie do charyzmatu właściwego dla każdej z nich, spróbowały określić, w najbardziej odpowiednich i stosownych formach, sposoby przeżywania i kształtowania się przez te wymiary, dla dobra odnowionego nawrócenia na rzecz misji Jezusa.
W tym czasie przygotowania proponuję, aby monastyczne i klauzurowe wspólnoty kontemplacyjne poświęciły się akcji modlitwy i refleksji, która mogłaby dopomóc Kościołom lokalnym, wiernym i pasterzom, w ich zadaniu nawrócenia i misji. Pośród tego świata, wy, drodzy bracia i siostry, dzięki chrzcielnemu radykalizmowi waszego kontemplacyjnego powołania, jesteście skutecznym znakiem synowskiej przynależności do Boga każdego mężczyzny i niewiasty. Przeżywając w zwyczajny sposób codzienność klasztorów i wspólnot, aktualizujecie istotę życia chrześcijańskiego, która stanowi serce misji, każdego głoszenia i świadectwa ewangelicznego. Do naszych braci mnichów i naszych sióstr klauzurowych musimy odnosić się, aby cała ludzkość i świat, zdołały przemienić się w misję dla Chrystusa i Jego Kościoła, na chwałę Boga Ojca.
Papieskie Dzieła Misyjne (PDM) wraz z Kongregacją ds. Ewangelizacji Narodów są bezpośrednio zaangażowane w prace przygotowawcze i organizację Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. Dyrektorzy krajowi i diecezjalni PDM, obecni i działający w Kościołach Lokalnych, proszeni są o to, by współpracowali z wami, aby ta inicjatywa zaproponowana przez Ojca Świętego mogła służyć odnowie fascynacji Ewangelią, gorliwości i zapałowi misjonarskiemu naszych Kościołów. Wydawało mi się stosowne poprosić Międzynarodowy Sekretariat Papieskiej Unii Misyjnej (PUM), aby koordynował działania przygotowawcze, formacyjne i przebieg Nadzwyczajnego miesiąca Misyjnego. Oprócz tego, we współpracy z Papieskim Uniwersytetem Urbaniańskim planowane są chwile refleksji formacji teologiczno-misjologicznej na poziomie międzynarodowym i kontynentalnym. W niedalekiej przyszłości, zostaną wysłane pewne sugestie i wskazania wraz z tekstami i refleksjami, które będąc owocem szerokiej konsultacji chrześcijan z całego świata, będą służyły jako inspiracja, zachęta i podpowiedź do kreatywności Kościołów lokalnych. W odpowiednim czasie zostanie przekazana także informacja o obchodach pod przewodnictwem Ojca Świętego, zaproponowanych jako wydarzenia dla Kościoła powszechnego, które będą angażować bezpośrednio Kościół, który żyje w Rzymie.
Na koniec proszę was o wskazanie postaci świadków misyjnych, synów i córek waszych instytutów, którzy wyróżniali się swoim świadectwem chrześcijańskim i cieszą się sława świętości w waszych wspólnotach i Kościołach, którym w sposób przykładny służyli. Dobrze byłoby przysłać kilka ich biografii. Będę wam również wdzięczny jeśli zechcecie wskazać kogoś z waszych sióstr i braci, kto mógłby pomóc w wypracowaniu tekstów duchowej medytacji misyjnej, wychodzących od Pisma Świętego. Proszę, byście z łaski swojej zechcieli przesłać te wskazania i inne sugestie do Międzynarodowego Sekretariatu PUM (october2019@ppoomm.va)
Dołączam kopię listu Ojca Świętego wysłanego do mnie 22 października 2017 r. i tekst jego przemówienia do Krajowych dyrektorów Papieskich Dzieł Misyjnych z 3 czerwca 2017 r.
W tym okresie Adwentu, zawierzamy te nasze przygotowania opiece Maryi Dziewicy, królowej Apostołów, Św. Franciszkowi Ksaweremu i Teresie od Dzieciątka Jezus, Bł. Pawłowi Manna. Życząc obfitych owoców nawrócenia ku Chrystusowi na rzecz misyjnego dzieła Kościoła, serdecznie was pozdrawiam.
Kard. Fernando Filoni
Za: CSsR
