Dziś, kiedy nasz dom po wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Łaskawej, obchodzi odpust w Jej uroczystość, przewodniczyłem porannej odpustowej Eucharystii w naszej zakonnej kaplicy, w czasie której wygłosiłem homilię (czytaj więcej>>>).
Kiedy wchodzimy do naszego domu i z niego wychodzimy, to w przedsionku zawsze wita i żegna nas obraz Najświętszej Maryi Panny Łaskawej, namalowany przez o. Wiesława Nazaruka OMI.
Dlatego dziś po zakończeniu w kaplicy Eucharystii z jutrznią z maryjnej uroczystości, udaliśmy się do tego miejsca, aby przed obrazem naszej Patronki odmówić „Litanię do Matki Bożej Łaskawej”.
Szczególnego znaczenia nabiera ta uroczystość w kontekście przeżywanego przez nas czasu, gdyż obecność Najświętszej Maryi Panny Łaskawej w historii miasta zapisała się właśnie w kontekście zarazy, jaka nawiedziła Warszawę w 1652 roku. Wtedy na zlecenie magistratu miasta zorganizowano w sanktuarium modlitwy przed obrazem, noszono Wizerunek w obrębie murów miasta, a po epidemii ogłoszono Najświętszą Maryję Pannę patronką Warszawy i udekorowano obraz wotywną koroną (zobacz więcej>>>).
Tak jak przed wiekami mieszkańcy Warszawy, tak i my w naszej wspólnocie w czasie modlitwy przed Wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny Łaskawej, Patronki naszego domu, prosiliśmy o ustanie epidemii coronawirusa nie tylko w naszym mieście, ale i w Ojczyźnie oraz na całym świecie.
romi.
