Drodzy Bracia i Siostry!
Wiemy dobrze z naszego ludzkiego doświadczenia, że nasze codzienne życie naznaczone jest z jednej strony radością i szczęściem, ale z drugiej strony też trudem, obciążeniem i nieszczęściem. Doświadczamy tego w życiu codziennym i w życiu duchownym, w relacji z innymi ludźmi i cierpliwości do nas samych, zwłaszcza wtedy gdy coś nam nie wychodzi.
Słowo Boże pokazuje nam dziś drogę prawdziwego ukojenia w tym co trudne w naszym codziennym życiu. Prorok Zachariasz w pierwszym czytaniu (por. Za 9, 9-10) wskazuje, że spokój i pokój pośród burz naszego codziennego życia potrafi dać tylko i wyłącznie Bóg, gdy zakróluje w naszym życiu.
Spokój i pokój pośród burz naszego codziennego życia można osiągnąć wtedy, jak mówi św. Paweł (por. Rz 8, 9. 11-13), gdy nie żyje się nie według ciała, ale według Ducha, który w nas mieszka, gdyż to nasz znak przynależności do Jezusa Chrystusa. Wreszcie spokój i pokój pośród burz naszego codziennego życia zagości w nas wraz z darem Ducha, bo życie w ciele niesie śmierć, a życie według Ducha daje prawdziwe i wieczne życie.
Drodzy Bracia i Siostry!
Ta tajemnica jest objawiona przez Boga każdemu człowiekowi, ale każdy musi ją osobiście odkryć, jak mówi nam ewangelia (por. Mt 11, 25-30). Zakryta jest dla tych, którzy ufają tylko swojej ludzkiej mądrości i roztropności. Odkryta zaś dla tych, którzy zdają się w swoim życiu na Boga i z prostotą przyjmują Boże tajemnice, które Chrystus swoim uczniom zechce objawić.
Kiedy odkrywamy w prostocie serca te tajemnice, to poznajemy prawdziwie Boga i Jego miłość. Kiedy odkrywamy w prostocie serca te tajemnice, to potrafimy do Boga przyjść, przynieść do Niego nasze utrudzenia i obciążenia, aby doświadczyć wyzwalającego pokrzepienia. Kiedy otworzymy się w prostocie serca na te tajemnice, to nasze serce staje się na wzór Serca Jezusowego. Bierzemy najpierw na siebie Boże wymagania, owo jarzmo, które wzięte z miłością staje się słodkie i lekkie.
Kiedy kształtujemy w Bożej szkole nasze serca na wzór Serca Jezusa, to uczymy się od samego Jezusa relacji do Boga i do każdego człowieka. Wtedy nasze serce staje się ciche i pokorne, a dzięki temu pośród burz codziennego życia znajdujemy spokój, pokój i ukojenie. Amen.