Drodzy Bracia i Siostry!
Kiedy odchodzi bliska osoba, to bardzo często spotykamy się z jej testamentem. Słyszymy czy czytamy ostatnią wolę wypowiedzianą słowami lub zapisaną na papierze. I dobry zwyczaj, zakorzeniony w naszej tradycji, każe ten testament, tę ostatnią wolę zrealizować, wypełnić.
Św. Eugeniusz de Mazenod 21.05.1861 roku wypowiedział swoisty testament: „Zachowujcie między sobą – a właściwie praktykujcie dobrze między sobą miłość, miłość, miłość a na zewnątrz gorliwość i zbawienie dusz”.
To słowa kochającego Ojca, który w ten sposób wyznacza kierunek rodzinie zakonnej, którą powołał do życia we wspólnocie Kościoła. On wskazuje, by być – jak mówił bł. Paweł VI w czasie beatyfikacji św. Eugeniusza – „pasjonatem Jezusa Chrystusa” oraz by być „bezkompromisowym człowiekiem Kościoła”.
W czym przejawiała się ta postawa św. Eugeniusza? W byciu zwiastunek dobrej nowiny o zbawieniu, jakie przynosi Chrystus. To doświadczenie wypływało z jego osobistej relacji z Jezusem (por. I czytanie). Czynił to bezpośrednio lub przez misjonarzy, których wysyłał na krańce świata: do Kanady, Oregonu, na Sri Lankę czy do Basutolandu.
Ta postawa przejawiała się w ukazywaniu nie siebie, swoich zdolności, ale mocy Chrystusowego krzyża (por. II czytanie). On sam jej doświadczył podczas jego adoracji w Wielki Piątek, kiedy odkrył swoje życiowe powołanie i przeżył osobiste doświadczenie przemiany, jakiego dokonała moc samego Boga.
Wreszcie ta postawa św. Eugeniusza przejawiała się w wyborze postawy Jezusa z synagogi w Nazarecie, by na głos Pana, który posyła, iść i głosić ubogim dobrą nowinę w mocy Ducha Świętego (por. Ewangelia).
Drodzy Bracia i Siostry!
Czego my mamy uczyć się od św. Eugeniusza i czego możemy się od Niego uczyć? Mamy najpierw ożywiać swoje życie tym samym duchem czyli troszczyć się o Jezusa i Jego Kościół (por. Kolekta). Mamy ożywiać swoje życie ogniem takiej miłości do Chrystusa i Kościoła, jak to miało miejsce w życiu św. Eugeniusza (por. Modlitwa nad darami). Wreszcie mamy dążyć jak On drogą świętości, abyśmy się stali uczestnikami nieba (por. Modlitwa po Komunii).
Wsłuchanie się w słowa testamentu św. Eugeniusza: „Praktykujcie dobrze między sobą miłość, miłość, miłość a na zewnątrz gorliwość i zbawienie dusz” i realizowanie tego testamentu w swoim życiu to normalna droga wiary w Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego, troska o ludzkie zbawienie i dbanie o miłość we wnętrzu wspólnoty Kościoła. Amen.