Piotr najzwyczajniej wcześniej nie spotkał Jezusa Chrystusa, mimo tego że z Nim przebywał, rozmawiał, był świadkiem znaków i cudów, był zabierany – wraz z Jakubem i Janem – by wiedzieć przemienienie na Górze Tabor, wskrzeszenie córki Jaira czy modlitwę Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Dlaczego wtedy nie znał Jezusa? Bo stworzył sobie Jego własne wyobrażenie, stworzył sobie Jezusa swoich marzeń, pragnień i oczekiwań a nie przyjmował Jezusa, który mówił do niego, objawiającego mu w swoim słowie prawdę o sobie. Umysł, oczy i uszy, ale przede wszystkim serce Piotra były zamknięte na Boga i Jego sprawy, bo chciał jedynie realizacji swoich wizji na temat Boga. Przemiana Piotra, jaką dziś widzimy, nie dokonała się dzięki opowiadaniu innych, mówiących o spotkaniu ze Zmartwychwstałym w drodze, kiedy wyjaśniał pisma i łamał chleb. Ta przemiana nie zrodziła się z rozmów i wymiany doświadczeń, ale dzięki osobistemu spotkaniu ze Zmartwychwstałym (por. Łk 24, 35-48) i przyjęciu daru Bożego pokoju do umysłu i serca, co pozwoliło otworzyć oczy i uszy.